Γιώργος Σεφέρης

Λυπούμαι γιατί άφησα να περάσει ένα πλατύ ποτάμι μέσα από τα δάχτυλά μου χωρίς να πιώ ούτε μια στάλα. Τώρα βυθίζομαι στην πέτρα. Ενα μικρό πεύκο στο κόκκινο χώμα, δεν έχω άλλη συντροφιά. Οτι αγάπησα χάθηκε μαζί με τα σπίτια που ήταν καινούργια το περασμένο καλοκαίρι και γκρέμισαν με τον αγέρα του φθινοπώρου. Συλλογή " Μυθιστόρημα"